Ο σπουδαίος Ρόμπερτ Φισκ έλεγε ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να στέκεται ουδέτερα και αμερόληπτα στο πλευρό αυτών που υποφέρουν. Οι άλλοι που το παίζουν “μη στρατευμένοι”, αρέσκονται να μιλούν για “αντικειμενική” δημοσιογραφία που, κατά το γνωστό επιμύθιο, “ελέγχει την εξουσία”. Εστω. Ας χρησιμοποιήσουμε την δική τους αντίληψη, αυτήν περί δημοσιογραφίας της “αντικειμενικότητας” και όχι της ειλικρίνειας, όπως πιστεύουμε εμείς. Ακόμα κι έτσι, μετά από ένα ΕΓΚΛΗΜΑ, η δημοσιογραφία-ελεγκτής, όπως αυτοί την ορίζουν, οφείλει να επιδιώκει την απολογία της εξουσίας. Οχι με την έννοια της “εισαγγελίας”, αλλά με την έννοια της καταγραφής και της κατάδειξης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ απέναντι στην υποκρισία και στην υπεκφυγή. Αν αυτό, λοιπόν, που είδαμε στην εκπομπή “Πρωταγωνιστές” του κ.Σταύρου Θεοδωράκη με καλεσμένο τον κ.Μητσοτάκη μετά το ΕΓΚΛΗΜΑ των Τεμπών ήταν επιδίωξη απολογίας της εξουσίας από τη δημοσιογραφία που “ελέγχει”, τότε να ξαναορίσουμε τη λέξη “πλυντήριο”.
